Haargroei informatie
Juiste keuzes bij ontharen
Een veel voorkomend fenomeen in mijn praktijk; de behandeling van overbeharing of ongewenste haargroei. Er zijn verschillende ontharingsmethoden mogelijk, van zeer tijdelijk tot definitieve haarreductie, maar om de juiste behandelingsmethode te kunnen kiezen moet je eerst begrijpen hoe haargroei in elkaar zit.
Er zijn twee verschillende soorten haren; vellus of lanugo haar en terminale haren.
Haren groeien niet zomaar ineens vanuit niets. Er moeten twee factoren aanwezig zijn om een haar te laten groeien: een versterkte bloedtoevoer en hormonen. Een vellus haar groeit vanuit een ondiep talgkliertje. Een versterkte bloedtoevoer naar dit gebied stimuleert de groei van deze haar enorm, alsof er Pokon op wordt gegooid. Door deze onverwachte stimulans groeit de vellus haar dieper en verdikt zich en verandert in een geaccelereerde lanugo haar (eentje die begint te pigmenteren en een bobbeltje onderaan krijgt).
Een goede bloedtoevoer is een eerste vereiste voor de ontwikkeling van dieper liggende haren. Bloedtoevoer voedt alleen bestaande haren.
Hormonale activiteit
Hormonale stimulans heeft het vermogen haren te laten groeien op plaatsen waar voorheen geen haren waren. Natuurlijk wil dit niet zeggen dat er opeens haren uit het niets te voorschijn springen op onze tong of onze oogballen. Het is wel zo dat hormonen haargroeikrachten bezitten die leven kunnen inblazen in de cellen rondom de talgklieren (waar vellus haren aanwezig zijn). Deze kiemcellen hoeven alleen maar gestimuleerd te worden door hormonale activiteit. De cellen delen en vermenigvuldigen zich en creëren een lanugo haar die in staat is te veranderen in een dikke terminale haar met een sterk wortelstelsel en pigment.
Vastomlijnde patronen
Het mag duidelijk zijn dat de potentiële haargroeimogelijkheden over het lichaam sterk verschillen. Zelfs in combinatie met de sterke hormonale activiteit in de puberteit is het eindresultaat niet dat we van top tot teen onder de terminale haargroei komen te zitten.
Haargroei volgt redelijk vastomlijnde patronen. De oksels, de schaamstreek, het gezicht en borstgebied zijn het gevoeligst voor hormonale activiteiten.
Het voorhoofd, handpalmen en voetzolen zijn zelfs bij de meest harige individuen haarloos. Daarnaast is niet iedereen even gevoelig voor hormonale schommelingen. Iedereen heeft een aangeboren aanleg voor haargroei, de een zal van nature meer haar hebben dan de ander.
En wanneer iemand een sterke haargroei heeft hoeft dat niet altijd abnormaal te zijn.
Definitieve haarverwijdering
Definitieve vernietiging van de haren is afhankelijk van de groeicyclus van een haar.
Elke haar heeft een anagene (groei), een catagene (rust) en een telogene (uitval) fase.
Haarwortels kunnen slechts succesvol worden vernietigd als ze in de anagene (groei) fase zitten.
De reden hiervoor is dat haren in de groeifase bloedtoevoer hebben (noodzakelijk bij elektrische epilatie) en dat er voldoende pigment aanwezig is (dit is weer noodzakelijk bij lichttherapie).
Gemiddeld zit ongeveer 10 – 20 procent van alle haren in de groeifase. Dat wil zeggen dat 80 – 90 procent dus niet in de juiste fase zit en weer terugkomt. Deze haren moeten weer opnieuw behandeld worden. Hierdoor zijn er meerdere behandelingen nodig om haargroei succesvol te vernietigen.
Het is erg belangrijk dat de cliënt van deze zaken op de hoogte wordt gebracht, omdat anders niet wordt begrepen dat de haargroeifase de limiterende factor is en niet de schoonheidsspecialist!
Conclusie
De conclusie is dat er rekening moet worden gehouden met het te behandelen gebied bij de keuze van de ontharingsmethode. Voor ontharing van de kin en bovenlip is harsen en handmatige epilatie niet altijd de juiste keuze, elektrische epilatie of lichttherapie weer wel.
De ontharingsmethode moet aangepast worden op de te behandelen gebieden. Hierbij moet rekening worden gehouden met welke gebieden sterk door hormonen worden beïnvloed.
Meer informatie op AVRO’s gezondheidsplein →
Download brochure, Optimaal-Ontharen-d.m.v.-IPL →
Haargroei informatie
Juiste keuzes bij ontharen
Een veel voorkomend fenomeen in mijn praktijk; de behandeling van overbeharing of ongewenste haargroei. Er zijn verschillende ontharingsmethoden mogelijk, van zeer tijdelijk tot definitieve haarreductie, maar om de juiste behandelingsmethode te kunnen kiezen moet je eerst begrijpen hoe haargroei in elkaar zit.
Er zijn twee verschillende soorten haren; vellus of lanugo haar en terminale haren.
Haren groeien niet zomaar ineens vanuit niets. Er moeten twee factoren aanwezig zijn om een haar te laten groeien: een versterkte bloedtoevoer en hormonen. Een vellus haar groeit vanuit een ondiep talgkliertje. Een versterkte bloedtoevoer naar dit gebied stimuleert de groei van deze haar enorm, alsof er Pokon op wordt gegooid. Door deze onverwachte stimulans groeit de vellus haar dieper en verdikt zich en verandert in een geaccelereerde lanugo haar (eentje die begint te pigmenteren en een bobbeltje onderaan krijgt).
Een goede bloedtoevoer is een eerste vereiste voor de ontwikkeling van dieper liggende haren. Bloedtoevoer voedt alleen bestaande haren.
Hormonale activiteit
Hormonale stimulans heeft het vermogen haren te laten groeien op plaatsen waar voorheen geen haren waren. Natuurlijk wil dit niet zeggen dat er opeens haren uit het niets te voorschijn springen op onze tong of onze oogballen. Het is wel zo dat hormonen haargroeikrachten bezitten die leven kunnen inblazen in de cellen rondom de talgklieren (waar vellus haren aanwezig zijn). Deze kiemcellen hoeven alleen maar gestimuleerd te worden door hormonale activiteit. De cellen delen en vermenigvuldigen zich en creëren een lanugo haar die in staat is te veranderen in een dikke terminale haar met een sterk wortelstelsel en pigment.
Vastomlijnde patronen
Het mag duidelijk zijn dat de potentiële haargroeimogelijkheden over het lichaam sterk verschillen. Zelfs in combinatie met de sterke hormonale activiteit in de puberteit is het eindresultaat niet dat we van top tot teen onder de terminale haargroei komen te zitten.
Haargroei volgt redelijk vastomlijnde patronen. De oksels, de schaamstreek, het gezicht en borstgebied zijn het gevoeligst voor hormonale activiteiten.
Het voorhoofd, handpalmen en voetzolen zijn zelfs bij de meest harige individuen haarloos. Daarnaast is niet iedereen even gevoelig voor hormonale schommelingen. Iedereen heeft een aangeboren aanleg voor haargroei, de een zal van nature meer haar hebben dan de ander.
En wanneer iemand een sterke haargroei heeft hoeft dat niet altijd abnormaal te zijn.
Definitieve haarverwijdering
Definitieve vernietiging van de haren is afhankelijk van de groeicyclus van een haar.
Elke haar heeft een anagene (groei), een catagene (rust) en een telogene (uitval) fase.
Haarwortels kunnen slechts succesvol worden vernietigd als ze in de anagene (groei) fase zitten.
De reden hiervoor is dat haren in de groeifase bloedtoevoer hebben (noodzakelijk bij elektrische epilatie) en dat er voldoende pigment aanwezig is (dit is weer noodzakelijk bij lichttherapie).
Gemiddeld zit ongeveer 10 – 20 procent van alle haren in de groeifase. Dat wil zeggen dat 80 – 90 procent dus niet in de juiste fase zit en weer terugkomt. Deze haren moeten weer opnieuw behandeld worden. Hierdoor zijn er meerdere behandelingen nodig om haargroei succesvol te vernietigen.
Het is erg belangrijk dat de cliënt van deze zaken op de hoogte wordt gebracht, omdat anders niet wordt begrepen dat de haargroeifase de limiterende factor is en niet de schoonheidsspecialist!
Conclusie
De conclusie is dat er rekening moet worden gehouden met het te behandelen gebied bij de keuze van de ontharingsmethode. Voor ontharing van de kin en bovenlip is harsen en handmatige epilatie niet altijd de juiste keuze, elektrische epilatie of lichttherapie weer wel.
De ontharingsmethode moet aangepast worden op de te behandelen gebieden. Hierbij moet rekening worden gehouden met welke gebieden sterk door hormonen worden beïnvloed.
Meer informatie op AVRO’s gezondheidsplein →
Download brochure, Optimaal-Ontharen-d.m.v.-IPL →